Kerstavond

pruttelende peertjes en onder hapklaar (2013)

Voorlopig mijn laatste Hollandse kerstavond. Het huis geurt overdadig naar de stoofpeertjes die hapklaar staan te worden. Ik ben zeer benieuwd hoe het volgend jaar bij mij in huis zal ruiken. Nog geen idee in welke stal ik dan zal wonen. Ik hoop dat mijn Noorse huisjes tot de nok toe zijn gevuld met toeristen die de Noorse rust opzoeken om te genieten van het Noorderlicht. En natuurlijk van mijn stoofpeertjes. Want als het Hollanders zijn die dan bij mij logeren kan ik ze dat wel voorzetten. Samen met een stoofpotje rendier en een lekkere koolsalade. Want ze moeten toch lekker eten met kerst! Waarom eigenlijk? Zo riant had kinneke Jezus het in dat bakje met hooi toch ook niet. Soberheid troef was het. Alle Hilton's waren vol en hij en zijn ouwelui moesten genoegen nemen met een "van der Valkje". Hadden ze überhaupt iets te bikken?
Een aan het spit geregen met ezel gelardeerde os, noch een bruut uit het veld getrokken kebab. Laat staan kalkoen wiens kont is opgevuld met allerlei frut. En al helemaal geen stoofpeertjes. Wat een pech.  Ik denk dat de wereld er heel anders uit zou hebben gezien als er stoofpeertjes bereid zouden zijn geweest geworden. Ik denk stellig dat er dan echt vrede op aarde zou zijn. De lucht van pruttelende peertjes is er een van vrede vind ik. Maar het is helaas prutellende geworden met deze wereld.
Ik zie voor me dat iemand op het punt staat geweldig gewelddadig uit te barsten om dan, zodra de geur van stoofpeertjes zijn geuronen bereikt......met ontferming bewogen en ootmoedig aan het knuffelen te slaan. Waarom is er niemand destijds op het idee gekomen om Jezus en zijn ouders stoofpeertjes voor te zetten. Desnoods in een ijzeren schaaltje zoals een goede Van de Valk betaamt.
Kunnen er wel een stel seniele wijzen uit de Oost langskomen met wierook, mirre en goud..... maar wat draagt dat bij aan de vrede. Sterker nog..... Ik denk dat daar de wortel ligt van de bankencrisis nu. Daar is het begonnen. En bij Eva natuurlijk, die eigenwijs en tegendraads een foute appel at. Maar zij kon niet weten dat er sprake was van verleiding. Zo kort op de wereld en dan al door hebben dat je volop belazerd kunt worden en dat niet eens door haar man, die het overigens niet eens gekund had. Nee, het is haar vergeven. Maar wij dan.........en zitten nu met de gebakken peren!

Ik heb niks tegen banken hoor. Op een goeie bank is het goed slapen en op die van Ikea nog betaalbaar ook. En Bank&Crisis...tja.......onlosmakelijk. Maar ook zij kunnen het niet helpen.  Want het is beschikt op het moment dat de kamelen werden volgeladen met wierook, mirre en goud. Follow that star! Bovendien krijg ik ook vaak zat bonus bij de Appie. Niemand die daar over zeurt.
Voor die Appie, waar ik vandaag op de valreep mijn kerstinkopen deed, zat een tot op het bot verkleumde, ik denk een ter verkenning vooruitgestuurde Bulgaar, bibberend in een hoekje. Toen ik wankelend van het zware winkelen naar buiten liep, heb ik een erg verwarmende daad gedaan, het is immers kerstavond. Eenmaal in de warme auto heb ik raampje opengedraaid en de inmiddels niet meer verkleumde man bedankt voor het sjouwen en hem een fijne kerst gewenst. Wat is het toch heerlijk als je in de gedachte van kerst iets goeds kunt doen........
Fijne kerst!

zie voor Lofotig:  www.dovregubbens.blogspot.nl

van Lofoten naar Vesterålen!

Mijn eerste blog, Lofotig (www.dovregubbens.blogspot.nl ), startte ik toen ik dit jaar op rondreis was op de wonderschone archipel die de Lofoten en Vesterålen vormen.  Van de laatste naar de eerste. Gestart in de Vesterålen, en onder de indruk van daar, noemde ik mijn blog toch Lofotig. Ik weet niet waarom, maar denk dat dat te maken heeft met het feit dat de Lofoten "De Naam" hebben. Iedereen heeft wel eens van de Lofoten gehoord. En dat het daar prachtig is weten de meesten ook nog wel. Net als dat het een "takke-end" weg is. Ik denk, maar dat is mijn idee, dat de meesten niet weten dat een deel van dat wonderschone daar wordt gevormd door de Vesterålen. Steekt eigenlijk met kop en schouders boven de Lofoten uit. De eilandengroep die eigenlijk de kop vormt van de archipel. Met mooie bergen, fantastische grillige kusten en wonderschoon natuurleven. Walvissen, orka's, zeearenden, papegaaiduikers en heel veel meer. En ruige zee die ene moment zeer ruig kan zijn maar ook strak als een blauw tafellaken, met onder tafel een wereld vol leven. Ook diepzeeleven.


......zou ook met boot kunnen gaan over Vestfjorden (2013)

Nog en goeie maand dan reis ik af naar ginder. Een rit van dag of zes verwacht ik. Dat komt door de sneeuw die ongetwijfeld in Lapland de wegen zal beleggen. Mijn volgeladen zwarte bestelwagen zal als een slak door het landschap kruipen. Ik hoop niet glijden. Na dag of zes ben ik dan in Damperiet. De plaats waar ik de komende tijd zal zijn om daar mijn inkomen te gaan verdienen en te genieten van het mooie land. Want zal mijn core-business zijn. Genieten van land natuur en volk. En ik hoop dat ik veel mensen kan overtuigen en mee kan laten delen in mijn enthousiasme!

zie ook:  www.dovregubbens.blogspot.nl