Aan de andere kant van de regenboog......

zicht op Straumfjord vanaf Noorse Zee (2014)

Aan de andere kant van de regenboog zeggen ze..... "aan de andere kant van de regenboog ligt een schat.....". En.... ze hebben daar aan de andere kant gelijk. Want: "zie, hier ligt ie"! Oh ja? Ja!
Ik schreef al eens over het paradijs, nee niet in Genesis, dat was ik niet. Dat heeft een ander verzonnen. Ook een tof verhaal, maar dit hier gaat over een ander paradijs. Hier geen slangen in bomen. Er zijn hier namelijk geen bomen van betekenis. En wat die slang betreft, tja, dat weet ik eigenlijk niet. Te koud gok ik. Of het moet al een of ander addertje onder het gras zijn. Dit zitten namelijk overal waar mensen zijn.
Het paradijs hier is mijn interpretatie natuurlijk. Wat maakt dan dat ik het hier als zodanig beschouw? Eva gaat hier, 300 km boven de poolcirkel, best degelijk gekleed dus ook dat kan het niet zijn. Het ligt ook niet aan de mensen. Die zijn lief en vriendelijk met hier en daar een addertje. Niet anders dan in Nederland.  Nee het ligt aan de omgeving. Nog steeds verbaas ik me over de uitzichten. Het landschap met de bergen, de zee, de vogels en niet in de laatste plaats het Noorderlicht en Noorse luchten.  Het Noorderlicht laat soms op zich wachten maar de Noorderlucht is er zo vaak. En geeft onbeschrijflijk mooie plaatjes. De formaties, de kleuren al dan niet in combi met een mooie avond- of ochtendzon. "Vijftig tinten blauw" is geen uitzondering. Als iemand al een erotische bestseller kan schrijven over de oersaaie kleur grijs..... hoe goed zou dan dit blauw wel niet verkopen dan! De luchten zijn hier van een orgastische schoonheid en ...... niet onbelangrijk in dit dure land.... ze zijn voor niets en hier in het noorden nog zo schoon! Das toch wel een schat, dunkt me!

Noorse luchtigheid (2014)

Over taal en eten: Eten en gegeten worden!

"Kan denne fugl spises ?"

Laatst trof ik bovenstaande vraag met foto van een of ander berghoen op Facebook. "Gut" dacht ik....."degene die dit gepost heeft maakt zich zorgen over of het vogeltje wel te eten heeft...wat lief". Heel reële gedachte mijnerzijds. Het seizoen hier trekt immers weer naar barre tijden voor alle(n)  die zonder verwarming en goedgevulde koelkast zitten. Maar grote naïviteit en taalonervarenheid waren mijn deel! Uiteraard maakte persoon in kwestie zich geen zorgen over het vogeltje.....maar vroeg zich af of zijn reeds goedgevulde koelkast nog voller gevuld kon worden met vogeltje in kwestie! "Han var sulten". Dit is Noorwegen. Het land waar men graag jaagt! Zo had ik zo maar twee thema's waar over te schrijven valt. De taal en het eten. Beide heel interessant. Het eerste om me steeds beter te kunnen roeren hier en het tweede omdat ik Noren te eten krijg in mijn restaurant, en het dus zinnig is hun gewoonten te kennen .....en daar zoveel mogelijk van af te wijken! Eigenwijze flikker die ik ben!


kan boontjessalade spises? 2014

Ik ben hier gekomen met enige kennis van de taal en probeer me te verbeteren door zoveel mogelijk in het Noors af te handelen. Dat de gesprekspartners zich dan soms een bult lachen om mijn interpretatie van het Noors zal me een zorg zijn. Uiteindelijk vinden ze het ook wel weer bijzonder dat ik het probeer. En ik vind het ook leuk om te doen. Maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik, als het om belangrijke zaken gaat, het graag in mijn iets minder gebrekkig Engels doe. En dat lukt meestal. "Meestal", zeg ik omdat ik vandaag iets moest regelen dat wel heel belangrijk is. Boel BTW terug zien te krijgen die ik in aanloop naar de start hier heb betaald. Uitgerekend deze "skatte"meneer sprak geen Engels zo zei hij. Tja.... wat moet je dan? In mijn kinderlijk Noors zaken doen met een belastingambtenaar. En het is gelukt. Nog geen zicht op BTW teruggave, maar wel een ander nummer gekregen dat ik kan bellen.

...en gevulde champignons? 2014

Ik heb die BTW teruggave nodig, hard nodig, wil ik hier de mensen eten kunnen blijven voorschotelen. En dat voorschotelen doe ik nu elke vrijdagavond. Een avond in de week. En das al hele toer om dan de zaal vol te krijgen. Ik doe dat met het presenteren van verschillende soorten eten. Indonesisch, tapas, pannenkoeken en uiteraard ook wel met noors eten. Daar oefen ik op. Veel met kool. En terwijl ik dat doe gaan mijn gedachten terug naar mijn Zeeuwse oma waar, als we met gezin kwamen, de spruitjes pruttelden op 't oliestel. Hoe gaar kunnen spruitjes worden! Heeeel gaar, met de bijbehorende spreekwoordelijke lucht.
Het grappige is dat ik van veel Noorse gasten de vraag krijg of ik ook Noors eten zal serveren. "Selvfølgelig" zeg ik dan. Natuurlijk zal ik dat. Ze lijken daar zo op gespitst. Verbaasd was ik dan ook toen mijn Indonesische avond tot nok gevuld was! En dan voel ik me bevestigd in mijn streven naar ook iets anders te presenteren dan het gebruikelijke! En dat vind ik leuk. En als ik lol heb dan...... Komende vrijdag: pannenkoek met rendier!