Ik heb de son in de see sien sakkuh!

gloeiende gloeiende gloeiende? (2014)

Het was half 1 's nachts en ik reed over de 820. Half midden op de weg stond daar een auto stil. Raar dacht ik en 500 meter verder ben ik gekeerd. In de veronderstelling dat er iets mis kon zijn met de bestuurder. Kom ik terug ter plaatse en wat sien ik! Een vrouw, gewapend met een Canon EOS, die een plaatje ging vastleggen. "Vast een toeriste", dacht ik. Maar al snel bleek ze gewoon een lokaal te zijn die de schoonheid van hier nog steeds ziet. En daar was ik met 80 voorbij gereden! Maar ja, als man kan ik slechts 1 ding tegelijk; al sturende op de bochten letten, en dat is al meer dan genoeg voor mij. Maar goed dat ik dacht dat er iemand in enorme nood was. Want anders had ik dit plaatje gemist. Het zijn plaatjes waar ik geen genoeg van kan krijgen. Elke keer weer mooi en elke keer ook weer anders. Zulke een schoonheid en dit ziend kun je mijmerend in gedachten schieten. De pracht van dit uitzicht doet vermoeden dat je werkelijk in het paradijs bent beland. Iets dat ik al vaker geschreven heb maar dat elke keer ook weer bevestigd wordt. En dat is fijn want daar doe ik het immers voor. Natuurlijk heb ik hier een bedrijf op te starten met alle nodige ergernissen die er bij horen. Om maar een voorbeeld te noemen: vanwege ziekte bij een behandelend douaneambtenaar wacht ik al weken op mijn keukenspullen. Zonder die dingen kan ik niet aan de gang en staan mijn kassa en pinautomaat werkeloos te wachten tot ze kunnen rinkelen. Een les in geduld is dat. En dat is goed. Want zo, en daar was ik al voor gewaarschuwd, kan het hier gaan in dit welvarende land.

eten en drinken straks in overvloed (2014)

Ik loop inkomsten mis doordat ik mijn keukenspullen niet heb. Maar wat helpt het om Hollands te zeuren en te chagrijnen. Niks en is alleen maar slecht voor het gemoed. Het enige nadeel is dat ik hier steeds moet verkopen..... "nei, jeg er ikke åpent, fordi...." Want ze willen dat ik åpen ga. Ze wachten met smart, zeker op een dag als vandaag. Vandaag is het namelijk de 17e mei en de noren vieren dat ze ooit na 400 jaar Deens juk onafhankelijk zijn geworden. Dat is de grootste feestdag in Noorwegen. En hoewel ze heel veel dagen feest hebben is dit wel de belangrijkste. Iedereen in klederdracht, optochten en muziek. En dan zou mijn terras vol kunnen zitten en zouden de dames met hun lange "bunad" mijn vloer een beurt kunnen geven. Maar dat is helaas niet het geval. Ik moet zelf poetsen. Wat een ellende he! Nee, ellende is elders op de wereld. In Aleppo in Syrië,  in de Centraal Afrikaanse republiek en op vele plekken meer waar mensen vechten voor een vorm van onafhankelijkheid en een beetje welzijn en welvaart. Voor velen is er nog lang geen "17e mei".
Nee.... ik heb hier niks te zeiken!
www.oetzi-travel.com